Οι Τυχεροί και οι άτυχοι.

Οι Τυχεροί και οι άτυχοι

Αν δίχως τη βοήθεια Του Θεού τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε σωστό, τότε πως λέμε ότι είναι δίκαιος κριτής;

Γράφει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή,

29 Όποιους Προείδε, αυτούς προόρισε -στήριξε, βοήθησε- να έχουν ίδια μορφή με την εικόνα του Υιού Του... 30 όποιους προόρισε, αυτούς και κάλεσε, όποιους κάλεσε αυτούς και δικαίωσε, και όποιους δικαίωσε, αυτούς και δόξασε...

29 ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς· 30 οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε. 31 Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ' ἡμῶν; κεφ 8:

Τι βλέπουμε εδώ;

Ο Παντογνώστης Θεός, προέγνω, δηλαδή προείδε, είδε από πριν ακόμη συμβεί τη μελλοντική πορεία ορισμένων ανθρώπων, τους οποίους και προόρισε, βοήθησε και στήριξε να παραμείνουν σύμφωνοι με την εικόνα Του Δημιουργού Υιού.

Αυτούς κάλεσε, δικαίωσε και δόξασε, και τι μπορούμε βέβαια να πούμε για όλα αυτά. Εάν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος είναι εναντίων μας;

Το ότι ο Θεός προ-είδε την πορεία κάποιων που βοήθησε, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παρέχει σε όλους ανεξαιρέτως τη δυνατότητα, ή τις ευκαιρίες για μια ανοδική πορεία.

Ανταποκρινόμαστε όλοι μας σε αυτό Του το κάλεσμα; (!)

Η επιλογή Του Θεού γίνεται με κάποια κριτήρια που άλλοτε τα καταλαβαίνουμε, ενώ άλλοτε μας είναι ανεξερεύνητα.

Αν έτσι μελετήσεις τις βουλές Του Κυρίου, τότε καταλαβαίνεις ότι υπάρχει από μέρους Του η απόλυτη δικαιοσύνη.

Υπάρχει ακόμη ένα ζήτημα πολύ σοβαρό.

Ας δούμε τι μας γράφει ο Απόστολος των εθνών Παύλος:

20 μάλιστα συ ω άνθρωπε ποιος είσαι που ανταποκρίνεσαι προς τον Θεό, μήπως το πλάσμα θέλει να “ζητήσει το λόγο” προς τον Πλάστη δια τι με έκαμες ούτως; 21 η δεν έχει εξουσία ο κεραμεύς του πηλού από του αυτού μίγματος να κάνει άλλο μεν σκεύος εις τιμήν άλλο δε εις ατιμία; 22 τι κι αν ο Θεός θέλοντας να δείξει την οργή Του και να κάνει γνωστή την δύναμη Του, υπέφερε (ανέχθηκε) με πολλή μακροθυμία τα όποια σκεύη οργής κατασκευασμένα εις απώλεια; 23 και δια να γνωστοποιήσει τον πλούτων της δόξης αυτού επί σκεύη ελέους τα οποία προετοίμασε εις δόξαν

20 μενοῦνγε, ὦ ἄνθρωπε, σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ Θεῷ; μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι, τί με ἐποίησας οὕτως; 21 ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ὁ κεραμεὺς τοῦ πηλοῦ, ἐκ τοῦ αὐτοῦ φυράματος ποιῆσαι ὃ μὲν εἰς τιμὴν σκεῦος, ὃ δὲ εἰς ἀτιμίαν; 22 εἰ δὲ θέλων ὁ Θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν, 23 καὶ ἵνα γνωρίσῃ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ ἐπὶ σκεύη ἐλέους, ἃ προητοίμασεν εἰς δόξαν, (Ρωμαίους επιστ κεφ: 9ο)

Ο Θεός μας έπλασε από πηλό.

Όμως εμείς δεν συμπεριφερόμαστε όπως ο πηλός απέναντι στον δημιουργό κεραμέα.

Τι εννοώ;

Ποιο κομμάτι πηλού μπορεί να πει στον κεραμέα: Γιατί με έπλασες σκεύος π.χ. για τη φωτιά, να σιγοκαίγομαι κάθε ημέρα, ενώ ένα άλλο κομμάτι από πηλό το έπλασες ως ένα ωραίο μπιμπελό που στέκει στο ράφι και μόνον απολαμβάνει;

Αλήθεια, δεν έχει το δικαίωμα ο πηλουργός να κάνει τις επιλογές του, σύμφωνα πάντοτε με τις ανάγκες που θέλει να καλύψει με τα δημιουργήματά Του;

Τι θα γινόταν εάν έφτιαχνε μόνο μπιμπελό για το ράφι;

Για να καταλάβει καλύτερα μία μαθήτρια μου τον τρόπο που πιθανόν μας “μετρά” ο Θεός, την έβαλα μέσα στο πρόβλημα.

Ρώτησα, εάν ήταν ένα κομμάτι πηλού στα χέρια του τεχνίτη και είχε τη δυνατότητα να επιλέξει αυτή το αντικείμενο που έτσι θα την έπλαθε, τι θα προτιμούσε να γίνει: Ένα ωραίο μπιμπελό που θα δέσποζε στο μέσον ενός ραφιού, ή ένα τσουκάλι που θα σιγόβραζε κάθε μέρα στη φωτιά, που μετά θα το έτριβαν ακόμη και με άμμο για να καθαρίσει από τα αποφάγια;

Η απάντηση ήρθε αβίαστα.

Μπιμπελό!

Μετέφερα τη θέση της στο πρόβλημα με νέα ερώτηση:

Αν ήσουν ο νοικοκύρης, και είχε παραστεί ανάγκη να μετακινηθείς βιαστικά, και έπρεπε να πάρεις μαζί σου μόνο τα απαραίτητα και χρήσιμα, ποιο από τα δύο αντικείμενα θα έπαιρνες, και ποιο θα άφηνες πίσω σου να χαθεί;

Χαμογέλασε, κατάλαβε την επιλογή που έπρεπε να είχε κάνει.

Έτσι και ο Κύριος.

Πολλά τα “σκεύη” και τα μπιμπελό τα φτιαγμένα από τον πηλό που Αυτός έπλασε, αλλά όλα θα είναι άραγε άξια και χρήσιμα να παρθούν σε αυτή την τελευταία μας μετακόμιση;