ΝΕΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ"

Το παρών κείμενο είναι μια πιο ολοκληρωμένη μελέτη και παρουσίαση από την έρευνα των Άγιων Γραφών, με σκέψεις και προβληματισμούς μιας καλύτερης κατανόησης γεγονότων και λόγων της Πίστεώς μας.

Όσοι έχετε διαβάσει το παλαιό κείμενο, εδώ θα βρείτε πολλά και ενδιαφέροντα Νέα κείμενα που καλύπτουν και νέες απορίες.

Όλο το κείμενο είναι γραμμένο σε 28 ενότητες-κεφάλαια.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

-Γέροντα, πώς είναι ο δρόμος που οδηγεί στο Θεό;

-Δεν υπάρχει δρόμος παιδί μου, γκρεμός είναι και “πέφτεις”.

Αφήνεσαι. Πέφτεις και αφήνεσαι στα χέρια Του.

Μόνον έτσι φτάνεις εν ζωή στο Θεό.

Για να “αφεθείς” στα χέρια του Θεού, δεν θέμα γνώσεων, αλλά Πίστεως, πρέπει πρώτα να Τον αγαπήσεις, να είσαι σε θέση να Τον δεχθείς με θέρμη μέσα στην καρδιά σου.

Μπορούμε να Τον αγαπήσουμε όπως και όσο πρέπει;

Ο καταναλωτικός τρόπος ζωής, οι επιστημονικές γνώσεις, τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί, τα καθημερινά μικρά ή μεγάλα προβλήματα, μας έχουν χαλαρώσει επικίνδυνα.

Αφεθήκαμε και απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από το δρόμο της επιστροφής, από την πηγή της Ζωής, από το Θεό και το φως Του.

Παρηγοριά μας η άπειρη “σφαιρική” Του σοφία, κι ενώ παίρνεις το λάθος δρόμο κι ασταμάτητα προχωράς προς τη δύση, διαπιστώνεις ότι σε οδήγησε και πάλι στην Ανατολή!

Μοιάζει ανέφικτο και ισοδυναμεί με βεβήλωση η κάθε προσπάθεια να περιγραφεί με λέξεις ο απειροτέλειος Θεός στην πληρότητά Του, κι όποια “βιωμένη” εμπειρία θελήσουμε να μεταφέρουμε με λέξεις ή γράμματα, μετατρέπεται σε απλή και στεγνή γνώση.

Ότι θα αντικρίσει, ότι εμπειρικά θα βιώσει ο αστροναύτης σε πρωτόγνωρους μακρινούς κόσμους, όταν εμείς το δούμε λεπτό προς λεπτό σε ντοκιμαντέρ, θα αποκομίσουμε μόνον “Γνώσεις”.

Άλλο όταν εσύ αναζητάς, κι άλλο όταν θα αρκείσαι στις λέξεις που περιγράφουν ό,τι εμπειρικά οι άλλοι έχουν βιώσει!

Ζούμε μακριά από το Θεό. Όσοι πήραν το δρόμο της επιστροφής, αν και βίωσαν κάτι από τα δώρα Του, αδυνατούν να τα περιγράψουν με πληρότητα. Το αγνό, το όμορφο, το ουσιώδες, το πραγματικό και αληθινό, μόλις περιγραφεί με λόγια, απλά θα μεταφέρει κι άλλες γνώσεις!

Το γνωρίζουν οι πατέρες και οι γέροντες της Εκκλησίας μας, γι' αυτό περιορίζουν τη δική τους αφήγηση στο ελάχιστο, παροτρύνοντας μας να κάνουμε κι εμείς το ταξίδι, να γευτούμε βιωματικά από το ίδιο νέκταρ που οι ίδιοι γεύτηκαν κοντά στο Θεό.

Γράφει ο απόστολος των εθνών Παύλος, πως δεν ομιλεί με κοσμική σοφία για το σωτήριο έργο Του Κυρίου, γιατί κάτι τέτοιο θα επισκίαζε την λάμψη του Σταυρού, θα μείωνε την αξία του αυτονόητου, θα εγκλώβιζε σε φτωχές και τετριμμένες λέξεις τη μεγαλοσύνη της αγάπης του Κυρίου.

“1 Κἀγὼ ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἦλθον οὐ καθ' ὑπεροχὴν λόγου ἢ σοφίας καταγγέλλων ὑμῖν τὸ μαρτύριον τοῦ Θεοῦ 2 οὐ γὰρ ἔκρινα τοῦ εἰδέναι τι ἐν ὑμῖν εἰ μὴ Ἰησοῦν Χριστὸν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον 3 καὶ ἐγὼ ἐν ἀσθενείᾳ καὶ ἐν φόβῳ καὶ ἐν τρόμῳ πολλῷ ἐγενόμην πρὸς ὑμᾶς, 4 καὶ ὁ λόγος μου καὶ τὸ κήρυγμά μου οὐκ ἐν πειθοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ' ἐν ἀποδείξει Πνεύματος καὶ δυνάμεως, 5 ἵνα ἡ πίστις ὑμῶν μὴ ᾖ ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων ἀλλ' ἐν δυνάμει Θεοῦ 6 Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις, σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων· 7 ἀλλὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ ἐν μυστηρίῳ, τὴν ἀποκεκρυμμένην, ἣν προώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς δόξαν ἡμῶν, (α΄ κοριν).

Είμαστε υπερβολικά λογικοί, αναζητούμε παντού αποδείξεις!

Το να θέλεις να περιγράφεις με “αποδείξεις” τη μητέρα κάθε άλλης ιστορίας, την Κοσμογονία, είναι ανέφικτο, αν το στηρίζεις μόνο σε ανθρώπινες “γνώσεις”.

Όσα οι “ευτυχέστεροι” βίωσαν έμπρακτα ως Πραγματικό, εμείς, θαρρείς παιδιά ενός κατώτερου Θεού, θα αρκεστούμε στη περιγραφή ορισμένων πλευρών του Πραγματικού μέσω της Αλήθειας!

Το Πραγματικό είναι η ουσία, το γνήσιο, το αναλλοίωτο στο διηνεκές. Ότι εχθές, σήμερα, αύριο και πάντοτε βιώνεις, το ζεις, σε γεμίζει απόλυτα, δίχως να χρειάζεται να το περιγράφεις με λόγια ή σχήματα, σε συνεπαίρνει με την πληρότητά του.

Για να ειπωθεί το Πραγματικό μέσω της Αλήθειας έχει ανάγκη από λέξεις ή σχήματα. Κάθε φορά που θα θελήσουμε μέσω της Αλήθειας να περιγράψουμε το Πραγματικό, διαπιστώνουμε ότι μπορεί να περιγραφεί μόνον μία, και μόνον αυτή η μία του πλευρά τη φορά!

Ό,τι βιώνουμε με πληρότητά είναι το Πραγματικό. Για να περιγράψουμε το Πραγματικό χρειαζόμαστε την Αλήθεια, δηλαδή, περιγράφουμε το τι εμείς κατανοούμε εκείνη τη στιγμή από το Πραγματικό, είναι η δική μας ερμηνεία μέσα από λέξεις ή σχήματα που επιλέγουμε να το περιγράψουμε.

Εκφραστής της Αλήθειας είναι η επιστήμη που αναζητά. Κάθε φορά που αντικρίζει μία νέα πλευρά του Πραγματικού, μόνον αυτή του την πλευρά μπορεί εκείνη τη χρονική στιγμή να περιγράψει. Την επομένη κιόλας στιγμή, μόλις αντικρίσει μια άλλη πλευρά του Πραγματικού, δίχως συστολή θα καυχηθεί πως και πάλι αποκάλυψε ξανά το απόλυτα σωστό...!

Τι είναι η Αλήθεια;

Πολλοί στεναχωρήθηκαν για το βιαστικό Πιλάτο που, ναι μεν ρώτησε: “Τι είναι η Αλήθεια;” αλλά δεν περίμενε την απάντηση:

37 είπε σε Αυτόν ο Πιλάτος: Συμπεραίνω πως είσαι βασιλιάς; Αποκρίθηκε ο Ιησούς: Εσύ αναφέρεις αυτή τη λέξη, πως είμαι βασιλιάς. Εγώ όμως γεννήθηκα και ήρθα στον κόσμο, μόνον για να φανερώσω την Αλήθεια. Όποιος ζει μέσα στην αλήθεια μπορεί και ακούει τη φωνή Μου. 38 Λέει πάλι ο Πιλάτος: Τι είναι η Αλήθεια; Και λέγοντας αυτό βγήκε προς τους Ιουδαίους.

“37 εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· Οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Σὺ λέγεις ὅτι βασιλεύς εἰμι ἐγὼ. ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ· πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς. 38 λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· Τί ἐστιν ἀλήθεια; καὶ τοῦτο εἰπὼν πάλιν ἐξῆλθε πρὸς τοὺς Ἰουδαίους (Ιωάν κεφ: 14)

Τι σημαίνει εννοιολογικά η λέξη Αλήθεια;

Έχει ως ρίζα τη λέξη Λήθω = κρύβομαι, Λήθη = Λησμονιά. Όταν δεν θυμόμαστε κάτι, για μας είναι ανύπαρκτο, είναι σα να έχει πεθάνει.

Προσθέτοντας το στερητικό α, μετατρέπεται σε α-λήθη, α-ληθή, αληθές = Αλήθεια, το πέρασμα από το ξεχασμένο και ανύπαρκτο σε υπαρκτό, από το θάνατο στη Ζωή.

Όμοια η λέξη Λήθω, α-λήθω, αληθές, δηλαδή κάτι το φανερό.

Στην αναζήτηση μέσω της Αλήθειας, δε μένουμε στάσιμοι σε ένα σημείο όπως τα φυτά, κινούμαστε. Κάθε νέο βήμα οδηγεί σε μία νέα θέση στην πορεία που έχουμε επιλέξει, κι ό,τι βλέπουμε ή παρατηρούμε αλλάζει, καθώς αποκαλύπτει νέες του πλευρές.

Ο Κύριος μας είπε πως είναι η Αλήθεια, αλλά δε μένει εκεί, τονίζει πως είναι η οδός της Αληθείας και κανείς δεν μπορεί να πορευτεί προς τον Πατέρα, παρά μόνο μέσω Αυτού.

Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· 6 Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμοῦ. (Ιωάν κεφ 14)

Περπατώντας σε αληθινό ζωντανό δρόμο, σε κάθε βήμα βλέπουμε μία νέα πλευρά των πραγμάτων, νέες γνώσεις που αναπόφευκτα τροποποιούν τη μοναδική και απόλυτη αλήθειά μας!

Η επιστήμη έχει το δικό της δρόμο, πειραματίζεται και αποκτά μέσω της αλήθεια τη γνώση, από όσες πλευρές του πραγματικού ανακαλύπτει. Στο τέλος αυτού του δρόμου, θα βρεθεί σε μια κορυφή γνώσης και εκεί έκπληκτη θα αντικρίσει και τους Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας να την περιμένουν, καθώς εδώ και αιώνες έφτασαν στην ίδια κορυφή μέσω μιας άλλης οδού: της βιωμένης εμπειρίας

Το βιωμένο -γι' αυτό και πραγματικό- δεν μεταβιβάζεται, είναι μοναδική ατομική εμπειρία κι ο κάθε ένας που θέλει να τη βιώσει επιβάλλεται να κάνει κι αυτός, ως άλλος Οδυσσέας, ολόκληρο το ταξίδι.

Αν και βίωσαν οι Πατέρες, εντούτοις βρίσκονται στην ίδια αδύναμη θέση να περιγράψουν μέσω της αλήθειας ό,τι έχουν βιώσει, γιατί αδύνατον να περιγραφεί η πληρότητα με το μερικό, γιατί η αλήθεια μπορεί να περιγράφει μόνο μία πλευρά του βιωμένου και πραγματικού κάθε φορά που το επιχειρεί.

Μέσω παρατήρησης και πειραμάτων, η επιστήμη βιώνει τμηματικά το Πραγματικό. Γνωρίζει, πως δεν μπορεί σήμερα να κατανοήσει όσα αύριο θα ανακαλύψει, αλλά εμμένει σε κάθε ελλιπή της αλήθεια, παρουσιάζοντας την ως τη μοναδικά σωστή, εξισώνοντάς με αυθαίρετο τρόπο με το απόλυτο, με το Πραγματικό!

Η αλήθεια μετατρέπεται σε ουτοπία όταν γίνει αυτοσκοπός, και η ιστορία διδάσκει πως τα χειρότερα εγκλήματα της ανθρωπότητας έγιναν στο δικό της όνομα, (Σταυροφορίες κ.α).

Με λέξεις που δεν μπορούν να μεταφέρουν βιωμένη εμπειρία, με σύμμαχο και οδηγό την αλήθεια και με όση απλότητα της πρέπει, θα προσπαθήσω να κάνω ορατή μέσα από μια νέα οπτική γωνία τη σημαντικότερη ιστορία.

Τη δική μας ιστορία.

Ελπίζω πως όσα εδώ διαβάσετε, θα είναι και για εσάς αυτό που λέει ο τίτλος του βιβλίου: Λογισμοί Σωτηρίας.

Αν διαβάζοντας τους Λογισμούς Σωτηρίας η εικόνα που θα σχηματιστεί στη σκέψη σας είναι αρεστή με όση πληρότητα μπορεί να χαρίσει η Αλήθεια, θα πρέπει τότε να κάνετε το επόμενο δικό σας βήμα:

Να βιώσετε, να κάνετέ κτήμα σας τη βιωμένη Αλήθεια.

Να κάνετε πράξη την προτροπή του Κυρίου: ...εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή, ουδείς έρχεται προς τον πάτερα ειμή δι' εμού.

Οι λέξεις, αν και δεν μπορούν να περιγράψουν με πληρότητα το Θεό, βοηθούν να δούμε από νέα θέση, να ερμηνεύσουμε όσο μπορούμε, για τη δική μας ωφέλεια, γνωστά και άγνωστα γεγονότα που οριοθετούν σε σωστό και αληθινό δρόμο την ανοδική μας πορεία.

Ο Αληθινός δρόμος είναι πλημμυρισμένος με φως. Οδηγεί με ασφάλεια στο σωστό τόπο αποτρέποντας μας από κάθε μισοφωτισμένη οδό πλάνης.

Δε θα εμπλακώ σε ατέρμονες συζητήσεις, αφού εκτός από σένα και το Θεό κανείς δε μπορεί να σε πείσει για την ύπαρξή Του, κι όσοι το πράξουν, είναι τουλάχιστον αφελείς!

Θεωρώ δεδομένη την ύπαρξη Του Κυρίου. Θεωρώ ότι και εσύ τον αποδέχεσαι, αλλά έχεις απορίες.

Δεν προσπαθώ να σε πείσω για κάτι που δε γνωρίζεις. Να βοηθήσω θέλω, για να προβάλει μέσα από μια εκλογικευμένη κατανόηση όσων δυσνόητων συνέβησαν, που, αν και το θέλεις, δεν μπορείς να κατανοήσεις ενώ ταυτόχρονα αποδέχεσαι την αναγκαιότητα της ύπαρξής τους.

Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν υπάρχει ή όχι Θεός, αλλά, γιατί έπραξε ό,τι έπραξε και με ποιόν τρόπο, και κυρίως ΓΙΑΤΙ ήρθε στη Γη; Γιατί μίλησε με αυτόν τον τρόπο όπως διαβάζουμε σε πολλά δυσνόητα και δύσκολα σημεία που συναντάμε μέσα στην Αγία Γραφή;

Τι θέλησε να δώσει στο ανθρώπινο γένος με τον ερχομό Του; Τι ζητάει από τον άνθρωπο;

Τελικά, έχουμε καταλάβει το ρόλο μας στην όλη δημιουργία; Αν και είμαστε οι πρωταγωνιστές, γνωρίζουμε τον πραγματικό μας ρόλο;

Ας δούμε ξανά το αρχαιότερο σενάριο της ζωής, της δικής μας ζωής, με ελπίδα πως θα συνεχίσετε μόνοι σας στο φωτεινό κι αληθινό δρόμο τη δική σας πορεία, μετατρέποντας απλές Αληθινές γνώσεις σε βιωμένη εμπειρία.

Ζητώντας συγνώμη για το πεζό και άχαρο μέσον της λεκτικής αφήγησης, για τις τετριμμένες λέξεις -τη μόνη δυνατότητα που έχω-, σας προσκαλώ συνοδοιπόρους μου σε αυτό το τόλμημα, που ταυτόχρονα είναι η χαρά και η αναίδεια μου.

Χρήστος Κων. Τυρεκίδης

Θεσσαλονίκη 2013